Korte geschiedenis van stichting De Uilenhorst
Odoornerveen
Odoornerveen is een klein dorp in de gemeente Borger-Odoorn, provincie Drenthe (Nederland). Het ligt ongeveer 12 kilometer ten noorden van Emmen. Het dorp telt ongeveer 295 inwoners (2022).
Veenkolonie
De veenkolonie Odoornerveen is ontstaan aan het Oranjekanaal dat door de Drentsche Veen- en Middenkanaal Maatschappij in de periode 1853-1858 is gegraven en dat de Drentsche Hoofdvaart vanaf Smilde met het veengebied rond Emmen verbond. De dorpsnaam is afgeleid van het veengebied dat als het Odoornerveen bekend staat ten noordwesten van het dorp. In deze uitgestrekte laagte tussen de Hondsrug en de rug van Sleen bleef het water staan en ontstond veenvorming in de warmere periode van het Holoceen. De hoogveengebieden van het Odoornerveen werden door het Oranjekanaal ontsloten en ten behoeve van de turfwinning geëxploiteerd. Na de vervening werd het geschikt gemaakt voor de landbouw. Odoornerveen heeft de typische langgerektheid van een veenkoloniaal streekdorp. De voornamelijk uit boerderijen bestaande bebouwing aan weerszijden van het Oranjekanaal en de in het verlengde daarvan liggende Borger Zijtak vormen tezamen de lineaire hoofdstructuur van het dorp (zie verder.
De arbeiderswoning
Het oorspronkelijke huis is als z.g. landarbeiderswoning gebouwd in 1869 op het z.g. Odoornerveld aan de Achterweg te Odoornerveen. Oorspronkelijk hebben er tien van deze huisjes gestaan, er was ook een grote boerderij. De boerderij is er niet meer, van de huisjes zijn er twee overgebleven. Het huisje, dat nu "De Uilenhorst" heet, is in 1963 in zeer vervallen toestand gekocht voor gebruik als zomerhuisje door de fam. P.J. Zuideveld in Hoogezand.
De fam. Zuideveld heeft de woning grotendeels opnieuw opgebouwd, zoveel mogelijk in orginele staat. In 1984 hebben zij het huis geschonken en daarna is de stichting "De Uilenhorst" in het leven geroepen met als doelstelling het huis zonder winstoogmerk te verhuren aan gehandicapten. Het stichtingsbestuur heeft daartoe een aanbouw gerealiseerd met een aangepaste badkamer zodat het ook goed toegankelijk werd voor rolstoelgebruikers.
De schenkers van de Uilenhorst en het bosperceel, de fam. Zuideveld. Beiden zijn in 2001 helaas overleden. Vandaar een bescheiden eerbetoon op deze plaats. |
"Tante Katrien"
Oorspronkelijk was de woning binnen in tweeën gedeeld, een slaapgedeelte met 7 bedden in één ruimte en een tweede ruimte met keuken, eethoek en zithoek. Toen het huis door de fam. Zuideveld geschonken werd was de economische situatie natuurlijk heel anders dan nu.
Het bezit van een huis was al heel wat, de inrichting werd dan samengesteld met "stoeltjes van tante Katrien en ander krijg- en regelwerk". Als het maar niets kostte! Het geheel had een interieur dat in deze tijd op een rommelmarkt niet zou misstaan maar wel met een geheel eigen sfeer waar heel veel mensen een fijne vakantie in hebben doorgebracht. Menig huurder, waaronder ondergetekende, denkt daar nog met enige weemoed aan terug.
Veel is te danken aan het stichtingsbestuur en enkele vrijwilligers die geheel pro deo het huis en de tuin met eigen stukje bos jarenlang met veel liefde en toewijding hebben onderhouden. Ook het interieur is in de loop der jaren aangepast aan de eisen van de tijd. Zo zijn er nu aparte slaapkamers wat toch wel meer privacy geeft.
Overigens is "Tante Katrien" niet verzonnen. Er hebben nog jarenlang rieten stoeltjes gestaan, gekregen van tante Katrien, een tante van de fam. Zuideveld, in "De Uilenhorst".
Januari 2012, Rien de Ruiter.
De oude Uilenhorst zoals het rond 1984 geschonken is. |